Coca-Cola wordt meester over de Afrikaanse waterkraan:

Multinationals als Coca-Cola, Nestle, Pepsico en bierbrouwer SABMiller, die voor hun productie van dranken afhankelijk zijn van proper water, nemen steeds vaker de controle van de watervoorziening in Afrika van de overheid over.

Het was het Wereld Natuur Fonds(WNF) dat op het World Water Forum in Istanbul in maart de link tussen het groeiend tekort aan schoon drinkwater en een nieuw productierisico voor multinationals duidelijk maakte.

Vooral in Afrikaanse landen waar nationale overheden door financiële tekorten, logistieke gebreken en vaak ook onverschilligheid niet voor schoon drinkwater zorgen, dreigt de overheid de controle over de waterproductie, het transport en het onderhoud van de netwerken te verliezen.

Multinationals grijpen de macht over drinkbaar water.

Tot voor kort rustte het onderhoud van de waterinfrastructuur in veel ontwikkelingslanden op de schouders van ngo`s en buitenlandse donors.

Maar daar komt nu meer en meer verandering in. Anticiperend op het toenemende watertekort, nemen nu ook commerciële ondernemingen steeds vaker deze taak over.

Zo kondigde 4 maanden geleden Coca-Cola een investering van $30 miljoen aan voor drinkwaterprojecten in Afrika.

In Mozambique, hebben nu al ruim 10.000 inwoners van de buitenwijk Barrio hun proper drinkwater dankzij een samenwerking tussen ngo`s en de frisdrankproducent.

Ook de waternetwerken van Angola, Ghana, Ethiopië, Malawi en Rwanda worden financieel ondersteund door grote internationale corporaties. Naast Coco-Cola investeren ook bedrijven als PepsiCo, Nestle en SABMiller gretig in het Afrikaanse continent.

Volgens de voorzitter Muhtar Kent van de Coca-Cola Africa Foundation is er geen vuiltje aan de lucht: “Het ondersteunen van Afrikaanse gemeenschappen bij water problemen is een prioriteit van ons bedrijf waarmee wij van positieve en blijvende impact kunnen zijn”.

Cor Dietvorst, informatiespecialist van het International Water and Sanitation Centre (IRC) treedt die stelling bij: “deze sociale waterprojecten zijn voornamelijk bedoeld om goodwill bij de plaatselijke bevolking te creëren. Steun van lokale gemeenschappen is van groot belang. In India kon Coca-Cola haar deuren sluiten nadat critici het concern verantwoordelijk stelden voor watervervuiling en grote watertekorten in de Indische staat Kerala.”

Een beursgenoteerd bedrijf denkt aan winst, ook al is het op lange termijn.

Toch is niet iedereen even enthousiast over de gulle bui van buitenlandse multinationals.

Civil society organisaties vrezen dat bedrijven vooral door winstmotieven worden gedreven en willen voorkomen dat de particuliere sector de rol van de overheid geheel vervangt.

Cor Dietvorst: “Frisdrankproducenten kunnen een moderne watervoorziening aanleggen, maar er moet ook geld worden besteed aan het onderhoud van deze installaties wanneer de producent weer vertrekt. Regeringen staan vaak aan de kant van activisten bij het tegenwerken van corporatiegebaseerde waterinitiatieven.

Afrikaanse autoriteiten voelen zich niet op hun gemak bij de overwegend buitenlandse commerciële inmenging. Bovendien kan de focus van multinationals, die vooral is gericht op die gemeenschappen waar zij direct hun grondstoffen en arbeid vandaan halen, botsen met de politieke agenda van het gastland.”

http://www.hulporganisaties.be/pages/details.asp?lng=NL&Id=3973

Toen ik dit las ging mijn haren recht staan. Misschien is dit niets nieuws en blijf ik naief maar ik was er toch niet van op de hoogte.
Multinationals als Coca-Cola die de waterkraan bedienen in Afrika? Hoe erg kan je mensen nog in de tang houden? Het is erg genoeg dat oliebaronnen de wereld gijzelen, landen als Angola, Rwanda en Ethipië, die toch nog erg afhankelijk zijn van hulp uit het buitenland omdat het bewind onstabiel is of/en men ze al zo hulpbehoevend gemaakt hebben, gaan helemaal geen kant meer opkunnen.
Je kan desnoods (moeilijk) nog een tijdje zonder olie en op lange termijn gaat daar een goed alternatief zijn voor alle gebruik, maar hoe je zonder water moet kunnen is me een raadsel.
En die kraan kan dan naar believen open en dicht gedraaid worden, afhankelijk van de nood, niet van de bevolking maar van de bedrijven. Het mes kan op de keel gezet worden.
Maar geen nood, je zal ginder dan in ieder geval je dorst kunnen lessen met Coca-Cola.