Nogmaals seringen

Ik merkte daarnet dat het ondertussen toch weer twee dagen geleden is sinds mijn laatste post op mijn blog .

Een mens heeft het niet altijd nodig om iets te zeggen. Heeft niet altijd iets te zeggen. Punt. En ook daar is niets mis mee.

Ik kan juist even een update geven over mijn 'lilac wine', verkeerd vertaald door Google vertalen (waar je trouwens heel grappige dingen mee kan bereiken, vooral als je van of naar het nederlands vertaalt) in 'lila wijn'. Duh, die wijn gaat helemaal wel niet 'lila' zijn hé. Google is te dom om te weten dat het over seringen gaat.

Maar bon, ik hoop dat dat de enige vergissing is want de song 'lilac wine' geeft wel enorm veel verwachtingen. Of is het Buckly (of Simone's) stem die doet dromen?

Ik heb me gisteren en vandaag dus bezig gehouden met de eerste beginselen van wat een seringenwijn zou moeten worden.

Gisteren heb ik een struik geroofd. Eens wat anders dan  wat struikrovers doen. Enfin, het één is het één en het ander is een struik beroven van wat het heeft. In dit geval dus seringen.

Ik had ergens gelezen dat je kleine bloemetjes (maar in die tekst ging het over vlierbloesem)van hun steeltjes kan ontdoen (man zo agressief, struikroven, van steeltjes ontdoen) door ze in een zak te steken (weer zo agressief. En 'Piet'achtig) een nacht te laten en dan zou je in de zak steeltjes en bloempjes hebben, niet meer aan elkaar gehecht (weeral zo negatief).

Niet dus. De steeltjes en de bloemetjes hielden nog van elkaar. Dus zat er niet anders op dan de dingen manueel, eentje per eentje dus, van elkaar te scheiden.2u en half. Ja, 2u 1/2 , ben ik bezig geweest met deze prutserij. Gelukkig had ik in audioversie 'les Miserables' bij me.

Mooi afgeritst lagen miljoenen of misschien maar duizenden bloemetjes daar uiteindelijk zo ongelooflijk mooi te wezen. Tot ik met de volgende bewerking klaar was. Nu is het een brij, wachtend op de volgende bewerking, in de hoop te eindigen als wijntje om U tegen te zeggen.