zondag 27 mei 2012

Cedille in cyberspace, part III

ICQ dus, Rendez-vous moet nog even wachten.

Nadat ik me een profiel had aangemaakt hoefde ik alleen maar ofwel, zelf actief te zoeken ofwel afwachten wat op me af kwam.
Soms was ik amper ingelogd en ik had al 'bezoek', soms werd het wachten me teveel en ging ik zelf zoeken afgaande van mijn eigen interesses.
Als je afwachtte kon je van alles binnenkrijgen. Ik heb werkelijk met mensen van over heel de wereld gepraat. Er kwamen vooral veel Amerikanen. Eerlijk gezegd waren zij niet mijn favorieten. Buiten een uitzondering hier en daar viel de dialoog meestal heel snel stil. Na een aanvankelijke  'how are you', was de conversatie al vlug afgelopen. Als ik een vraag telde over politiek of de actualiteiten kreeg ik een superoppervlakkig antwoord en was de kous af.
Eén uitzondering heb ik meegemaakt. Er was een Amerikaan met wie ik lange conversaties heb gehad. Diepgaand én over politiek. Wel zo dat het een nieuw amerikaan betrof, een man die in Turkije geboren was. Hij maakte mooie digital art, heeft me ooit zelfs een paar uitprints opgestuurd per snail mail. Jammer genoeg was hij vooral online in de namiddag, wat dus betekende dat ik, om hem te spreken, laat moest op blijven.

Een ander paar mouwen waren de Israëli's. Die hadden meestal wel een goed gevoel voor humor maar een ander gebrek. Op politiek vlak vrees ik dat ze gebrainwashed waren tot en met. Een angstig volk dat echt dacht dat iedere natie (buiten de VS) het op hen gemunt had en hen ging bestoken met raketten. Ook geen discussies mogelijk over politiek. 
Wat kreeg ik nog over de vloer? Ah ja, Canadezen. Daar was wel goed mee discussiëren. Verstandige mensen ontmoet mét zin voor humor. 
Met de Aussies was het moeilijker omdat zij natuurlijk een tegengesteld dag/nachtritme hebben van ons. Ik denk wel niet dat ik er zoveel mee gemist heb, ik had het gevoel dat ze een beetje vergelijkbaar zijn met Amerikanen qua inhoud.
Vreemd genoeg kreeg ik weinig Aziaten over de cybervloer. Nochtans waren en zijn deze mensen meestal wel internationaal geïnteresseerd. 

En dan gebeurde er iets raars. De VS ging in oorlog met Afghanistan. Niet dat dat raar was of is, Amerikanen hebben het altijd leuk gevonden, en vinden het nog steeds leuk, om ergens een land aan te vallen waar olie te vinden is, hun oliehonger kent geen grenzen.
Opeens was het gedaan met mijn Amerikaanse contacten. Niemand vanuit de VS nam nog contact op en ik kon niemand meer bereiken. Puur toeval? Ik denk het niet, het was veel te plots en het viel samen met die oorlog. Wilden ze niet meer met ons spreken? Was er een filter op ICQ gezet? Geen idee. 
Kort daarna ben ik weg gegaan van ICQ. Ik kreeg nog enkel Noord-Afrikanen en Arabs over de vloer en maakte iets anders mee dat lange termijn gevolgen had. Maar dat is voor een volgende keer. 


Geen opmerkingen: