zondag 28 december 2008

Sandra in Pharmaland

Gisteren dus met verbazing het eerste item in her VTM nieuws gevolgd. Je zag een paar welmenende burgers, vrienden en buren een collecte houden voor Sandra. Sandraatje, een jong kind dat aan een ongeneeslijk ziekte lijdt, een ziekte die waarschijnlijk zo moeilijk uit te spreken is dat zelfs de journalist er zich niet aan waagde, of waarvan men om één of andere reden zo'n schrik van heeft om ze te vernoemen, heeft nog een paar maanden te leven. Tenzij, tenzij ze het medicament krijgt dat misschien haar genezing zal tewerkstelligen.
Dit geneesmiddel is , volgens de verlsaggever, zelfs niet echt een medicament want nog een experiment, helemaal nog niet goedgekeurd door de geneesmiddelencommissie. Het is zelfs zo dat het product nog maar in de tweede fase van het experiment is. En dan kwam een scheikunduge (dacht ik) uitelggen wat dat precies betekende, een experiment in tweede fase.
Eerste fase is dus dat er nagegaan wordt of het middel giftig is of niet en of het ZOU KUNNEN werken. Die tests is het dus gepasseerd.
Tweede fase is nagaan of het product werkzaam is voor wat het bedoeld is. In deze fase zit dit middel dus waar al die ijverige mensen geld voor aan 't verzamelen zijn.

Op zulk een gok stellen de ouders van Sandra nu hun hoop. En zelfs niet alleen de ouders van Sandra, er zijn door al de heisa in de media ouders van een ander kind met dezelfde zeldzame ziekte naar voor gekomen. Zij zijn boos omdat ze niet op de hoogte gebracht werden van het bestaan van dit middel dat heel misschien zou kunnen werken , heel misschien het leven van hun kind zou kunnen ... tja wat? Verlengen? verbeteren? Het zou zelfs kunnen dat dit middel inderdaad die ziekte te baas kan maar een andere ziekte veroorzaakt. Allemaal nog experimenteel zo twijfelachtig...
Maar wat wel niet experimenteel is, is de kostprijs van dat spul. Het zou de ouders van Sandra per maand 45 000 € armer maken. Want, dit middel wordt nog niet in fabrieken gemaakt, is dus ambachtelijk. ok, arbeidskrachten kosten geld. Maar 45 000€ per maand? Wat zit er in die pil? Goud? Diamantpoeder? Uranium?

Nu even verder dan het verhaal van Sandra.

Een aanrader als je iets meer wil weten over hoe de pharma bonzen met experimenten voor medicamenten omgaan , hoe daarin wordt gefoefeld ten voordele van die pharma industrie kan het boek : "De depressie-epidemie'" van Trudy Dehue, ISBN 978 90 457 0095 3 lezen. In heel duidelijke taal legt ze uit waarom, hoe en door wie mensen aangepraat wordt dat ze beter zouden slikken, waarom het wel lijkt of er een depressie epidemie heerst en legt ze de relatie tussen psychopharmica en zelfdoding bij kinderen en jongeren.
Wie meer wil weten over hoe wetenschappers soms lakeien zijn van de grote pharmaceutische bedrijven kan terecht op de links : Big bucks, big pharma als je deze link neemt staat rechts van de video de lijst met de rest van de video's want er zijn er zes.
Akkoord, het zijn Amerikaanse video's maar als het regent in Amerika.. Of nee, dat was in Parijs