In een internaat van een MPI in Evergem waar van licht tot zwaar mentaal gehandicapte kinderen, eventueel uit multiproblem gezinnen zouden verschillende kinderen door oudere kinderen seksueel misbruikt geweest zijn. Het misbruik zou al jaren aan de gang zijn.
Ik acht dit verhaal heel geloofwaardig. Ik vrees dat er in meerdere instellingen zulke zaken gebeurden en misschien nog gebeuren. Zo heb ik weet van een MPI waar het verhaal rond ging dat de jongeren elkaar ook misbruikten. Nieuwe slachtoffers worden dan daders bij nieuw toegekomen kinderen.
Ook hier werden de verhalen afgedaan als verzinsels of sterk overdreven.
Wat wint een instelling er bij om die toe te dekken of te minimaliseren?
Het is natuurlijk veel makkelijker om die dingen toe te schrijven aan de sterke fantasie van de kinderen of te geloven dat die verhalen verzonnen worden door de jongeren om eigen wangedrag te verschonen. Dan kan je de jongere of het kind straffen en is de kous af.
Moeilijker wordt het om toch eens ernstig naar die jongeren hun verhaal te luisteren. De mogelijkheid dat ze de waarheid vertellen open houden en eventueel zelf eerst op onderzoek te gaan en nadien indien nodig hulpverleningsinstanties of politie te verwittigen.
Gevaarlijker spelletje natuurlijk. Brengt veel meer werk mee, de kans bestaat dat het verhaal naar buiten komt men naar verantwoordelijkheid gaat kijken, zelfs morele schadevergoeding gaat eisen en wie gaat zijn kind, als het niet geplaatst is door de jeugdrechter, nog in zo'n instelling willen achterlaten?
Maar ook hier. Het meeste seksueel geweld, net als gewoon fysiek geweld of doodslag gebeurt nog thuis achter gesloten deuren. Waar zouden deze jongeren , of tenminste zij die het aanvankelijk misbruik pleegden, hun voorbeeld gehaald hebben? Niet van TV kijken!
Ik denk dat het hoog nodig is dat mensen, zonder daarom paranoia te worden, leren om niet met oogkleppen rond te lopen maar signalen leren herkennen en er op reageren. Dat hoeft niet onmiddellijk de politie te zijn, vaak is dat in eerste instantie de verkeerde plaats, maar ten rade gaan, en dat kan gerust anoniem, bij de juiste hulpverleners. Het vertrouwenscentrum kindermishandeling en centra voor algemeen welzijnswerk zijn zo van die centra.
Leren luisteren naar het gedrag van kinderen en jongeren eerder dan het onmiddellijk te bestraffen is volgens mij een belangrijke boodschap!
Posts
2 opmerkingen:
het ook nooit goed , vroeger zaten ze gescheiden opgesloten , vlogen ze alleen de zelfde soort aan , nu is het gemengd wat wil je , weer vastnagelen aan de muur , het zijn altijd alleen de uitwassen die naar buitenkomen nooit de goede dingen
lomp lomperik
Niemand hoeft kinderen te geloven die niet geloofwaardig zijn. Hoe dan ook geldt dat deze kinderen niet zo onschuldig zijn en ook gevoelens hebben in een seksuele belevingswereld, of anders: "waar moeit u zich mee", "maakt u zich daar niet over druk" of "denk aan uw cv" en blablabla, blablabla...
Ik geloof dat ouders die heel erg hun kinderen afschermen voor dit soort toestanden, terzelfder tijd geen probleem hebben met wat er gebeurt met deze overduidelijke marginalen en losers die zelfs geen plasmascherm hebben om naar 2BE te kijken.
We zijn ondertussen vrijzinnig genoeg geworden om geen moraal te hebben en om de Franse mentaliteit te verkiezen boven onze eigen Vlaamse boertige bekrompenheid. Daagt het niet bij u dat de tijden veranderd zijn, mevrouw?
Een reactie posten