Vanmorgen zag ik weer een conversatie vol met hokjesdenken. Het ging over DE arbeider, DE intellectueel, DE Hogeschool korte type student, DE linkse, De rechtse ....waarbij dan de ene bepaalde eigenschappen toegedicht werd, de andere bijna tegengestelde. De arbeider zou verwonderlijk toch intelligente dingen te vertellen hebben en de andere zei domme dingen door dit stomme hokjesdenken.
Door dit hokjesdenken doen we iedereen tekort niemand speelt immers één enkele rol, is slechts onderdeeltje van één groep mensen..
Ook ik durf me er aan bezondigen, niemand is daarin vrij. Maar laat ons proberen het polariseren te laten zonder daarom naar een afgevlakte middenpap te verzakken.
Als we nu De vlaming, die door de éne als halve fascist gezien wordt, door
de andere als halve vrijheidsstrijder, of De waal die voor de andere een luie profiteur is, voor de ene een tollerante goedzak gewoon als mens benaderen en de 'de's weglaten kunnen we misschien in deze moeilijke tijden toch ergens komen.
Iedereen is immers God én duivel en wat we zijn is vooral onze eigen interpretatie van wie we zijn. Net als de andere vooral de interpretatie is die wijzelf er aan geven.
Ik wil in ieder geval niet in een hokje gestoken worden.
2 opmerkingen:
Wees dan Vlaming noch Waal, wees Belg.
"De Belg" zal je nooit in een hokje kunnen steken. "De Belg" is immers on-homogeniseerbaar.
De mate waarin iemand homogeniseerbaar is loopt gelijk evenredig met de mate waarin hij hokbaar is.
Hoe meer we ons bijgevolg laten homogeniseren hoe meer we zullen geconfronteerd worden met het hokjesdenken.
Of ik moet me vergissen want de on-homogeniseerbaren, de zogezegd onhokbaren zijn uiteindelijk ook een definieerbare groep.
Hoera en verdomd, een nieuw hokjestype is geboren...
Jij hoort in het hokje van de relativisten.
Een reactie posten