Memorylane IV

Soms kan je er niet naast kijken hoe normen en 'zeden' veranderd zijn op vrij korte tijd.

Zo zat ik daarstraks met collega's op terras en werden we bediend door een deerne van een jaar of veertien. Wat zij, haar baas en allicht al de omzitters niet erg vonden, waarschijnlijk niet eens van bewust waren, is dat ze een strook blote buik en rug van een centimer of tien toonde. Niet bewust toonde natuurlijk, ze wees er niet naar of er was ook geen pijltje naar gericht.

Dit deed me denken aan de eerste 'heup'jeans, waarvan ik ook trotste eigenares was, zo eind jaren zestig. Ze hingen niet zo laag als de jeans van de jonge mensen nu waarvan je je afvraagt hoe die in hemelsnaam ààn blijven. (maar dan moet ik daarbij wel zeggen dat ik er toch één naar een bus heb zijn hollen met zijn broek in zijn hand. Neen! hij deden ze niet eerst uit!)

Neen, de jeans van toen kwamen net iets lager dan de taille. We hadden toen ook korte pulletjes maar die kwamen lager dan onze oksels, niet zoals vandaag. Dus daar was, als je je bukte toch zeker een halve centimeter te zien.

Daar kreeg ik dan telkens de verontwaardigde opmerking van mijn moeder bij dat heel mijn rug bloot was. Mijn grootmoeder zou er nog bij gezegd hebben dat ik vast en zeker 'een valling' zou opdoen!

Maar ook andere dingen die toen 'mode' waren, niet zozeer mode als catwalk toestanden, maar gewone dagelijkse kleding in zwang (wat een raar woord) in die tijd, zie je ook niet meer, zijn naar het land der fabelen verdwenen.

Het 'onderlijveke' bijvoorbeeld. Elk kind dat zorgende ouders had werd naar school gestuurd met een onderlijveke aan. Je zou anders zeker een borstvalling opdoen. Voor de jongere mensen onder jullie: dat waren witte of meer gangbaar, gebroken witte hemdjes die je onder je blouse (t-shirts waren er nog niet) droeg en onontbeerlijk waren in de winter.

Ook verdwenen: de 'overjassen' en 'schorten'. De schorten zie je nog wel eens, die huizen dan onder een roze of grijze permanent en moeten steevast mee het voetpad vegen. De overjassen of stofjassen waren zowat de mannelijke variant van de schort. Meestal grijs en werden door de week door jongens en mannen gedragen om hun 'proper kleren' niet vuil te maken. Nu zie je die nog bij duivenmelkers (als je die nog ziet want ook niet meer zo dik gezaaid)

Nog een item dat ik zelfs ook alleen maar zonder mens in gezien heb is het corset. Zeer eigenaardig kledingstuk vond ik dat als kind. Dat hing wel eens rond in de badkamer, eigendom van mijn moeder denk ik. Een roze ding waar je blijkbaar heel beschaamd om moest zijn, zo reageerde mijn moeder toch toen ik als klein kind vroeg waarvoor dat diende.

Nog iets dat gelukkig uit de huizen is verbannen zijn de stoffen maandverbanden maar ik denk dat ik daar niet verder over ga uitweiden, dit onderwerp is echt wel een beetje kies.

Dus al bij al is het nu toch wel een stuk simpelder nietwaar?