de olifant

Een klein artikeltje in de Metro van vandaag: 

Londen wil af van daklozen voor Spelen

Het Londense monument Marbel Arch  wordt overspoeld door Roemeense bedelaars, melden Britse media.

De voorbije nachten trof de politie tientallen haveloze Roemenen aan bij het monument. Londen kan dit vlak voor de Olympische Spelen missen als kiespijn klinkt het "het probleem is dat één van onze meest iconische monumenten op 95 dagen voor de Spelen een geïmproviseerd kamp word,."zei schepen Nickie Aiken.

Dit artikel bracht me direct naar een passage  net gelezen, uit 'Les Miserables' van V. Hugo. Daarin is er sprake van een monument op de Place de la Bastille, opgericht in 1814. Het betreft   een reuze olifant  waarin een jonge clochard zijn onderdak gevonden heeft. Op een avond neemt hij twee jonge dakloze kinderen onder zijn hoede en leidt hen mee naar zijn onderkomen, in de buik van de olifant. 

Hij legt hen te slapen op een mat van gevlochten stro die hij gestolen heeft in de 'Jardin des Plantes' waar ook dieren te bezichtigen zijn. Hij vertelt aan de kinderen hoe hij de mat meegenomen heeft uit de kooi van de apen, zeggende dat het voor de olifant was . De apen vonden het niet erg. (verder ben ik nog niet maar ik kan alleen maar aanraden dit boek te (her)lezen).

Dieren die het beter hebben dan sommige mensen. Dit herkennen we, toch? Wat geven we niet uit aan onze huisdieren? Zijn die beter af, gelukkiger met een jasje? 

Ik wil  niet zeggen dat we onze jas moeten afstaan aan de eerste haveloze dakloze die we tegen komen. Maar voel je ook niet die gêne aan de supermarkt als je de bedelaar voorbij loopt 'zonder hem te zien' of evenzo als je hem wel ziet en een euro toesteekt? 

Er is toch echt wel iets mis met ons systeem.