Weer die spijker

Vooreerst even een woordje over het waarom van mijn intentie om twee weken niets te publiceren en waarom ik het dan toch doe.

 Ik denk dat ik mezelf teveel onder druk zette om elke dag iets te plaatsen en zag dan dat ik absolute trivialiteiten publiceerde. Niet dat de rest van wat er op mijn blog zal komen dan wel de moeite waard is maar ik zal toch trachten de onzin (onzinnige grappen hebben wel zin want ze doen mensen lachen of relativeren. Tenminste als ze echt grappig zijn) buiten te houden.

 Wat ik zeker ook niet wilde was moraliseren, ben blij genoeg dat we niet meer naar de doempreken op de kansel moeten luisteren en ben daarom dan ook bang er zelf één te worden.

Dit gezegd zijnde kan ik het dus toch niet laten en ben ik hier weer, ver voor mijn beloofde twee weken afwezigheid om zijn.

 Ik ga  toch nog even op mijn meest gebruikte spijker kloppen. We hebben immers weer een nieuw geval van ‘onverklaarbaar extreem geweldig gedrag van een individu’: het drama van Apeldoorn.

http://www.nrc.nl/binnenland/article2230342.ece/Een_rustige,_stille_man._Geen_echte_Huissenaar

Ook hier weer geen voorspelbare handeling of een oplossende conclusie na de feiten. En met het overlijden van de dader komt er een einde aan het strafrechtelijk onderzoek. Oef zullen de pharmabonzen zeggen als het inderdaad weer een zaak met antidepressiva is. Het verhaal zou immers zo kunnen zijn na wat we te weten gekomen zijn uit de persberichten:

 De man verloor zijn job, zijn sociaal netwerk was blijkbaar niet erg groot, hij had weinig vrienden en familie op wie hij terug kon vallen . Wat doet de man (en wat doen vele mensen in die situatie) Hij gaat naar zijn huisarts, zegt dat hij zich slecht voelt, depressief. Wat doet de huisarts? Hij schrijft antidepressiva voor want mensen willen snelle oplossingen, niet ‘eindeloos praten’ en gek zijn ze zeker niet dus hoeven ze niet naar een psycholoog of psychiater. Allemaal heel aannemelijk toch? Dit zijn natuurlijk maar veronderstellingen.

Het is ondertussen geweten dat de negatieve gevolgen van het opstarten van antidepressiva vooral extreem agressieve gevoelens met zich meebrengen, mensen heel gewelddadig kunnen worden en in psychoses een bloedbad kunnen aanrichten.  : http://ssristories.com/

Dat is één hypothese, hier volgt een tweede

http://www.volkskrant.nl/binnenland/article1192228.ece/De_zwarte_kant_van_de_mens

“…Karst T. wilde met zijn Suzuki Swift tegen de koninklijke bus rijden. Door zijn onhandige aanpak leek de aanslag meer op een ingewikkelde zelfmoord, waarbij hij ook nog eens zes toeschouwers in zijn val meesleepte. Naar het zich laat aanzien was T. een eenling zonder veel maatschappelijk succes, die de wereld op dramatische wijze nog één keer wilde laten zien dat hij er wel degelijk toe deed.

Korte lontje

Veel mensen zullen zijn daad beschouwen als het product van een samenleving die zij als steeds gewelddadiger beschouwen. De dollemansrit van Karst wordt dan de ultieme variant van het ‘korte lontje’. Karst is de moderne burger die de krenking van zijn ego met geweld ongedaan wil maken.

Die interpretatie voert echter veel te ver, vinden de sociologen Herman Vuijsje en Paul Schnabel. Afgaande op de eerste berichten leidde T. een eenzaam en weinig opbeurend leven. Maar zijn extreme daad laat zich toch moeilijk vergelijken met agressie op straat. Bovendien komen dit soort geweldsuitbarstingen zo zelden voor dat ze nauwelijks verklaard kunnen worden uit algemene culturele factoren…”

Zo zelden voor? Ik denk dat we wereldwijd nu zo wat aan een keer per week zitten. Maar enfin, dit is ook een theorie. En daarbij even de bedenking: Als je de doden telt die door dit soort geweld gevallen zijn, enkel nog maar in 2009, zouden we dan niet stilaan komen tot een getal dat de doden van de Mexicaanse griep overtreft? Welke preventieve acties zien we hier?

Laat ons als laatste mogelijkheid nu eens bekijken of het toch om een aanslag zou gaan. Mogelijk. Maar dan moeten we wel spreken over een zelfmoordaanslag. Als dit een heel bewuste onderneming was, moet de man zich ook goed gerealiseerd hebben dat hij hier niet levend vanaf zou komen, een zelmoordaanslag dus.

Dat zou zover ik weet, een eerste keer zijn in onze westerse wereld. In moslimkringen krijgen ze mensen zo ver. Voor Allah wordt dit vlug gedaan.

Ook Japanners in de tweede wereldoorlog vlogen liever hun vliegtuigjes te pletter op een oorlogsvloot van de vijand dan zich overgeven.  

Maar om iemand uit onze westerse wereld zo ver te krijgen dienen er toch andere nevenvoorwaarden aanwezig te zijn.Voor de ‘schande’ die je te beurt zou vallen gaan wij geen zelfmoordaanslag plegen. Zulke extreme politieke druk kennen we niet dat onze mensen zich letterlijk gaan opofferen. En martelaren voor onze westerse godsdiensten hebben we sinds den eerste eeuw na christus ook niet meer gezien.

Neen, ik blijf vrezen dat de eerste stelling de juiste is en hoop, waarschijnlijk tegen beter weten in, dat er nu eindelijk eens een politieker is die de moed heeft om hier eens echt werk van te maken en de farmaindustrie er toe verplicht zijn kaarten op tafel te leggen en zijn boeken open te doen.