Zweet

Een paar keer op korte tijd wordt me de vraag gesteld of ik iets heb tegen mannenzweet.

NEEN dus. In tegendeel. Toch niet wanneer dit niet allesoverheersend is en je er van achterover valt. 

Eerlijk gezegd vind ik een zweem van transpiratie helemaal niet erg. Nog een 'oergeur' zoals er niet veel meer zijn.

En wetenschappelijk onderzoek zou uitgewezen hebben dat mannelijk zweet een bestanddeelzou bevatten dat als een aphrodisiacum zou werken (voor wat wetenschappelijk onderzoek waard is. Alhoewel, ik kan me niet direct inbeelden wie er hier baat heeft bij vervalsing van onderzoek. Tenzij er een manier is gevonden om mannelijk zweet te onttrekken en conserveren, en in een parfum, deo of aftershave te verwerken. Maar wie weet bestaat dit toch al lang. Is het verwerkt in de duurste parfums zonder we het weten. Want wie koopt meestal de parfums, aftershaven en deo's als ze wat duurder zijn? Juist, de vrouwen. Ik veronderstel dat mannen het niet kunnen voorstellen om daar  fortuinen aan uit te geven. Dus, het zouden vrouwen kunnen zijn aangezien het dus gaat om een afrodisiacum).

Auteurs uit lang vervlogen tijden wisten dit al. Waarom anders was het een tuinman (in het zweet zijns aanschijns) in 'De zeer schoone uren van juffrouw Symphorosa, begijntje' van Felix Timmermans die het begijntjes hart had gestolen? 

En in 'Lady Chatterleys lover' van D.H. Lawrence is het ook geen bediende die het mooie weer maakt maar een jachtopziener die allicht niet transpiratieloos zal geweest zijn, een aardser beroep is haast niet voor te stellen.

Dus neen, ik heb niets tegen mannen die zich in het zweet werken.