Normaal volg ik geen rechtzaken in de krant. Als ik thuis ben wil ik liever zo weinig mogelijk met werk bezig zijn.
Maar de koppen van de kranten trokken mijn aandacht. “De psychiater van Geneviève Lhermitte overhandigt een brief aan de voorzitter van de rechtbank” is de samenvatting van verschillende koppen.
Ik begrijp de terughoudendheid van de psychiater. Hij zal ook wel geweten hebben wat ze hem zouden kunnen proberen aansmeren. Schuldig verzuim. Maar als elke psychiater, psycholoog of welzijnswerker elke keer iemand zegt zelfmoord te gaan plegen de procureur zou aanspreken met vraag van dringende ‘collocatie’ (nu heet dat :”bescherming van de persoon van de geesteszieke”) dan denk ik dat ze psychiatrische ziekenhuizen zullen moeten bijbouwen.
Nu even over de rol van de media in zulke zaken en deze in het bijzonder. Ik zie hoe dan ook niet het nut van verslagen van rechtszaken in de pers. Het dient nog de beschuldigden, nog de burgerlijke partijen, noch de rechtsgang. In tegendeel, meer dan eens wordt er een farce van gemaakt en worden slachtoffers een tweede keer gevictimiseerd.
Tot mijn grote verbazing en gruwel zie ik dan in de Standaard (ja de Standaard!) de volledige letterlijke inhoud van de bewuste brieven. Dan vraag ik me echt af waar dit nu voor nodig is. En kan ik me voorstellen dat het vertrouwen in psychiaters, psychologen en hulpverleners weer een flinke deuk heeft gekregen bij al die mensen die na veel schroom toch hun diepste geheimen durfden vrij geven. Je weet maar nooit dat op een gruwelijke dag de inhoud van je diepste geheimen te grabbel wordt gegooid in de krant. Shame on you, redactie van De Standaard!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten